Ana içeriğe atla

Belki

belki
yalnızlığı hecelemek ve öğelerine ayırmak
kimsesizliğin acısını sigaranın dumanıyla morfinleyip dindirmek
ve anlamadığın şarkıda çocukluğuna gitmek gibi bir şeydir yaşam

belki
kaplumbağaların son sürat koştuğu bir arena
ve karıncaların ise tembellikten aç kalıp ölmesi gibi bir şeydir yaşam

belki de
çocukların mutluluğu uçurtmanın özgürlüğünde aramasıdır
ve ellerini kesen iplerin varlığından habersiz olmasıdır yaşam
kim bilebilir ki?

belki
ressam'ın tuvalinde tanrıyı istediği gibi resmetmesi
din adamının tanrıyı ışık almayan bir hücreye hapsetmesi
ve timsah avcısının timsah gözyaşları dökmesi gibi birşey değildir yaşam!

belki
bilgenin realist oluşunu mitolojik bir hikayeye dayandırması
ve iki kere iki dört eder realitesini bilmeyenin ise vatan haini olması gibi bir şey değildir yaşam.

belki de
görülenin aslında var olmadığını
ve görülmeyenin varolduğunu bilmemek değildir yaşam
kim bilebilir ki?



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

FELSEFESİZ

Hakikat puthanesinde şizofrenik bir ben Tüm ehrimanilere inat şizofrenik bir ben Ahura Mazda'nın 99 ismiyle haykırıyorum Zerdüşte salavat getirerek haykırıyorum Alnımdaki elektronik hareketlerini toprağın ürkekliğine götüren secdeye and olsun Bir milyar yıldızı görüyorum Yusuf'a inat Çarmıha geriliyorum İsevî bir iklimde Benimle alay eden 12 havarinin varlığını hissediyorum Musevi bir  tufanda savrulan fikirlerime Firavunu kurban ediyorum Karıncayı bir damla suda boğmak isteyen fikirlerime Göz bebeğim büyüdükçe büyüyor Nebizin sarhoşluğuyla varlığından emin olmadığım Tanrının varlığını hissetmek istiyorum Atomdan galaksiye kadar varlığı aşikar olan bir tanrıyı Kara delik misali içine çeken mehbelin ispatı gibi Ve haykırıyorum Ey Rahmân Ey beyni iki bacağı arasında olan piçlerin Tanrısı olduğunu iddia eden Ahura Mazda Felsefesizce var edilen bütün varoluşları Yok edilen bütün yok oluşları Yaratılmamış olan bütün yaratılmışları Yaratılmış olan bütün yaratılmam...

Lîlika Bêsinc

Qerqeşûna binbîra min de Lîlika bêsinc Dimêje giyana min Ricricî ye ew tiştên eşkere Û derewkar e Zengarîya lîlika de Û rûçikên min de Xem a kamçokî Nalet dike hemûçk xweda ya Ew xwedayên ku xwedestî ne Û nalet dike xwe Ezê hemûçk girdîgara 99 carî gilî bikim Li ber perestîya lîlika Bila porê min bijbijî nebe Li ber dîtina raza Hey birîna mine "bêbîr" Ez bê ax im Bê goristan Û bê helbest im Helbestên bê pejn... Elyesa Kaya

Çarenûsî

Tenya ya xeyalê xwexwaz û li tê de daxwazê minê nav lê nedanîn hene Alfabeke razber rûçikên biyanî di serê min de bi cîh dike Nexş dibe rêça şênber li şikefta çavên min de bi derehişî Bi umîdeke zarokwarî û bi bafiroka balafirên herbê jorda dînim xwarê Bêpirsyarî çûyîna bavê xwe dipirsim ji xaka lerzîdêr Bêhişî xwe didim tarî ya şeva tiktenê Xewnên xamî dibînim Û tê de pêsîra dayika xwe dimêjim Ango çarenûsîya xwe Hê jî li gewrî û qirika min de gixika çarenûsîya min Hê jî rîyê bavê minê bikelemî giyana min re diçe mîna şûjina dûpişka Tu kes nizane hîsa ew ku ji bajaran bi birûske ya gazinca xwe digihîne gunda Neçarîyeke bajarî de xwe davêjim bersinga havila gundekî kurdistanî Û derûna min tê qedexe kirin rêzikeke bi navê wekhevî de . Axxx axx.. Hê jî dengê radyoya êrîvanê Hê jî qîrîniya dengbêjê derqanûnî tê guhê min "lo lo miho goma jorîn goma mîha ne" Ez û bavê xwe li tev guhdar dikin Ka cixarekî vêxe Bila titûnfiroş bi qehrê bimrin.... Elyesa Kaya